De vakantie

Het is alweer een maand geleden dat wij onze laatste blog hebben geschreven, dit komt doordat wij al een lange tijd vakantie hebben en weinig op Hellabeem aanwezig zijn geweest.

We hebben in de vakantie veel bijzondere dingen gedaan en meegemaakt. We hadden in eerste instantie verwacht dat de overgang van het Oude op het Nieuwe jaar een dag zal duren, namelijk van 13 april tot 14 april. Echter was dit niet het geval. Ruim een week lang waren er op Sri lanka bijzondere culturele activiteiten die we konden bezoeken. Hier hebben we dan ook enthousiast aan meegedaan. Familie is tijdens deze dagen voor de Sri lankanen erg belangrijk. Iedereen zoekt elkaar op en ook wij zijn door verschillende families uitgenodigd.
Je hoeft niet bang te zijn dat je tijdens de feestdagen of het familiebezoek verhongert, want overal waar je komt staat een tafel VOL met eten en drinken en het is ongewenst om hier niet van te pakken. Traditiegetrouw wordt er fried rice (gefrituurde reist) met sambal opgediend. Dit is echter niet de rijst, nog de sambal zoals wij die in Nederland kennen. Vol van smaak en chili wordt de maaltijd met de handen opgegeten. De rijst wordt met verschillende smaakvolle curries, vers fruit en papadam (soort kroepoek) geserveerd. Als dessert krijgt iedereen ijs.
Iets waar we tijdens het familiebezoek wel aan moesten wennen is dat we als blanken, meer nog dan normaal, in het middelpunt van de belangstelling staan. We mogen als eerste eten en we moeten vooral niet teveel voor onszelf of voor anderen doen. Alles wordt voor je geregeld en alle ogen – en dat zijn er veel in de grote families die ze hier hebben – zijn constant op je gericht. Een enkele keer een frons met je wenkbrauw wordt gezien als het feit dat je honger hebt of dat iets niet bevalt met het gevolg dat er een vrouw komt aanrennen om koek, fruit of rijst op je bord te gooien. Het trainen van een gespierde mooie buik kunnen we na de feestdagen wel vergeten, maar onze kaakspieren zijn er in ieder geval op vooruit gegaan.

Het leukste van de vakantie was het bezoek van vrienden en familie. Nadat we Daan 18 april van het vliegveld hebben gehaald, arriveerde Tim op 22 april. Eline heeft met Daan gereisd en Joeri met Tim. De moeder van Eline kwam aan op 25 april(dacht Eline), dit bleek echter 26 april te zijn. En later kwamen vanuit Ede Jacoline, Frank en Sem om Joeri te bezoeken. Beiden hebben we geweldige dagen gehad en allebei hebben we kunnen laten zien hoe het er op Hellabeem aan toe gaat. Met +/- 30 graden aan het strand liggen en het bezoeken van verschillende mooie plekken op Sri Lanka was mooi, maar vooral het ‘weer bij elkaar zijn’ werd als prettig en vertrouwd ervaren. Als groep waren we allemaal op de verjaardag van Joeri aanwezig. Het was leuk om te zien hoe vrienden en familie kennis maakte met het Hellabeem personeel. We hebben met z’n allen genoten van het door de kok geserveerde Sri Lankaanse eten. Gelukkig kwamen daarna de biertjes en de flessen Arrack al snel op de tafel te staan, wat de pret niet drukte. Des al niet te min is vandaag (9 mei) het laatste bezoek alweer naar Nederland vertrokken. Wij kijken terug op een mooie tijd en we verwachten bij terugkomst dat:
1. De huid van Sem weer volledig is hersteld nadat de zon 2/3e van zijn lichaam heeft verbrand.
2. Tim heeft kunnen accepteren dat de busreizen in Nederland nou eenmaal niet zo spectaculair zijn als op Sri Lanka.
3. Inge is hersteld van haar irriterende lippen na het eten van het scherpe voedsel op Sri Lanka.
4. Jacoline eindelijk weer in de werkelijkheid is gestapt nadat ze een week lang heeft gedacht in een film te leven.
5. Daan zijn heimwee naar de knuffel-Sri Lankaan Sameera naast zich heeft neergelegd.
6. Frank van zijn Arrack verslaving is genezen.

Ondertussen zijn we onderweg naar Kandy. Zondag gaan we naar Victoria Sanctuary en maandag hebben we met andere studenten afgesproken om bij hun op home of hope te chillen.

Samen hebben we nog 5 weken op Sri Lanka te gaan, waarvan nog 1 week vakantie. Het gaat dus snel! We kijken er eigenlijk weer naar uit om op Hellabeem te gaan werken en om de jongens weer te zien. Wat regelmatig tegen ons gezegd is door familie en vrienden is dat het afscheid nemen van Sri Lanka moeilijk zal worden. Hier is geen woord van gelogen. We zijn eigenlijk helemaal geïntegreerd en we voelen ons hier nog steeds op onze plek. We hebben veel mensen goed leren kennen wat het moeilijk maakt om daar afscheid van te gaan nemen. Gelukkig is het dus nog niet zo ver. We hebben aankomende maand nog een verjaardag, twee bruiloften en een uitstapje met de jongens van Hellabeem op de planning staan, dus voorlopig is onze aandacht nog niet gericht op onze vlucht naar Düsseldorf.

Jullie mogen er van uitgaan dat het goed met ons gaat en dat we gezond zijn.

Groeten en knuffels vanuit Sri Lanka!